Henri Welting, begenadigd musicus, gevierd en verguisd

Bijna dertig jaar lang nam Henri Welting in het Venrayse muziekleven een prominente plaats in. Hij was dirigent van de harmonie en van diverse zangkoren, waaronder het Venray‟s Mannenkoor en de gemengde zangvereniging Polyhymnia. Daarnaast was hijorganist en koordirigent van de Grote Kerk en was als muziekpedagoog verbonden aan het gymnasium en het pensionaat van Jeruzalem. Verder was hij nog dirigent van enkele muziek- en zangverenigingen in de omgeving en had hij veel particuliere leerlingen. Welting was een voortreffelijk organist, pianist en cellist. Zijn muzikale carrière in Venray begon in 1917. In 1945 kwam daar een abrupt einde aan wegens zijn vermeende pro- Duitse houding tijdens de oorlog. Hij werd door het kerkbestuur van al zijn functies ontheven en andere verenigingen volgden dat voorbeeld. Voor zijn ontslag werd geen verklaring gegeven. In het kerkarchief is over de kwestie niets terug te vinden. Welting werd geboren te Grave op 29 mei 1889. Hij huwde in 1918 met Maria Cox uit Venlo. Ze kregen zeven kinderen: Jozef, Anna, Antoon, Nelly, Henriette, Ria en Thérèse. De familie woonde aan de Stationsweg. Welting had veel bewonderaars. Zijn orgelconcerten werden druk bezocht. Na de oorlog werd hem verweten, dat hij te vriendelijk zou zijn geweest voor de Duitse bezetter. Hij werd voor nader verhoor aangehouden, maar al spoedig bleek dat alle verdachtmakingen ongegrond waren. In 1945 wilde Welting zijn werk als kerkorganist hervatten, maar
het kerkbestuur stak daar een stokje voor. Daarmee kwam een einde aan zijn carrière in Venray. Zijn zoon Toon Welting vertelde later daarover het volgende: “Vader was geen vechter. Hij was musicus en hij heeft in de oorlog wel eens vioolsnaren aan Duitse soldaten verkocht. Maar om dit uit te leggen als een “pro Duitse houding” gaat toch wel erg ver. De ware reden voor zijn ontslag was waarschijnlijk dat mijn moeder zich had aangesloten bij de Getuigen van Jehova.’s Avonds kwamen leden van de Katholieke Actie voor ons huis aan de Stationsweg demonstreren en riepen dan dat wij moesten vertrekken. We waren gedwongen om Venray te verlaten. We verhuisden naar Amsterdam. Vader bracht alleen de weekenden door in Amsterdam. ‟s Maandags reisde hij af naar Limburg. Hij sliep bij vrienden in Boxmeer of bij de Paters in Stevensbeek. Van daar ging hij dan per fiets van de ene plaats naar de andere om les te geven of om een repetitie te leiden. In 1977 werd hij opgenomen in het ziekenhuis van Roermond. Tijdens een bezoek van mijn moeder is hij daar toen heel rustig ingeslapen. Vader is 88 jaar geworden”. Het ontslag en de sociale verstoting waren voor de familie Welting traumatisch en heeft hun leven getekend. Drie dochters, Anna, Ria en Thérèse, pleegden zelfmoord. Anna wierp zich voor de trein en Ria sprong van een flatgebouw, twee dagen later gevolgd door Thérèse die het verlies van haar zuster niet kon verwerken. Mevrouw Welting overleed te Schaijk op 26 augustus 1990. Henri Welting, een musicus met hart en ziel, gevierd en verguisd.

Read 4890 times Last modified on woensdag, 16 december 2015 10:15